Bayraktarlık

Ayrıntılar
Yazan: nurigur

 

Türk milletinin tarih sahnesinde üstlendiği rol, yalnızca bir coğrafya üzerinde kurulan devletlerin sınırlarıyla sınırlı değildir. Yüzyıllar boyunca Türkler, İslam’ın bayraktarlığını yapmış ve bu bayraktarlık, hem medeniyet kurma gücünü hem de kendi varoluşlarını anlamlandırma çabasını beraberinde getirmiştir. Ancak bugün, tarih sahnesinde bu misyonun yeniden ele alınması, sadece geçmiş bir rolü hatırlamaktan ziyade geleceğe dair derin bir iradenin ortaya konması anlamına gelmektedir. Türkler, ya yeniden İslam’ın bayraktarlığını üstlenecek ya da tarih sahnesinden silinme tehlikesiyle karşı karşıya kalacaktır.

İslam’ın bayraktarlığı, salt dinî bir misyon olarak anlaşılmamalıdır. Bu, aynı zamanda ahlaki, kültürel ve toplumsal bir yükümlülüktür. Türk milleti, tarihin kritik dönemlerinde İslam’ın ahlaki değerlerini savunmuş ve bu değerleri yeryüzünde yaşatma çabasıyla hareket etmiştir. Ancak modern dünyanın karmaşası içinde, kültürel emperyalizm adı verilen yeni bir düşmanla karşı karşıya gelmiştir. Bu emperyalizm, toprakları işgal etmeden zihinleri ele geçirme stratejisini güder. Kültürel emperyalizm, yalnızca fiziksel bir işgal değil; aksine, milletlerin kendi köklerinden koparılmasını, kimliklerinin silinmesini ve başka bir kültürün tahakkümü altına girmesini hedefler.

Bugün, Türk milleti bu kültürel emperyalizmin baskısı altındadır. Batı medeniyetinin sunduğu değerler, özgürlük, bireysellik ve tüketim kültürü olarak sunulsa da, derinlerde yatan gerçek, milletlerin köklerinden koparılmasıdır. Zihinlerimize vurulan pagan prangaları, bizi tarihimizden ve değerlerimizden uzaklaştırma amacı taşır. Bu prangalar, yalnızca birer kültürel simge değil, aynı zamanda milletimizin varoluşunu tehdit eden zincirlerdir. Ancak bu zincirleri kırmak bizim elimizdedir. Zihnimize geçirilen prangaları teker teker kırarak, kendi irademizi yeniden ortaya koymak zorundayız.

Devamını oku: Bayraktarlık

Tarihi Yapmak

Ayrıntılar
Yazan: nurigur

 

Tarih, sadece geçmişin tozlu raflarına hapsedilmiş olaylar zinciri değildir. O, her bireyin ve her toplumun kimliğini şekillendiren bir kudrettir. Pasif nihilizm içinde yaşayanlar ise bu kudretin farkında olmayan, tarihin ağında sürüklenen mankurtlardır. Pasif nihilizm, hayatın anlamsızlığına teslim olmuş, iradeyi ve eylemi terk etmiş bir zihin halidir. Bu tür bireyler ve toplumlar, yalnızca bir izleyici, hatta bir gölge gibidirler. Ne kendilerini ne de içinde yaşadıkları zamanı anlamlandırmaya çalışırlar. Nihilizmin bu pasif formu, onları “canlı cenazeler” haline getirir; dışarıdan bakıldığında varmış gibi görünürler ama içlerinde herhangi bir kıpırdanış, bir uyanış yoktur. Zamanın içinde bir yaprak gibi savrulurlar, tarihin öznesi olmaktan çok, nesnesi haline gelirler.

Bu duruma düşenler, tarihin farkında olmayan ve onu yazmayı bile akıllarına getirmeyenlerdir. Oysa ki, tarihi yazmak, onu yapmanın en temel adımıdır. Bir toplum kendi tarihini yazmadığı sürece, kendine ait bir irade ortaya koyamaz. Çünkü tarih bilinci, bir toplumu harekete geçiren, ona yön veren güçtür. “Tarihi yazamazsanız, tarihi asla yapamazsınız!” ifadesi, bu gerçeğin en yalın şekilde dile getirildiği cümledir. Tarihi yapmanın yolu, onu tanımaktan ve onu yazmaktan geçer. Tanımadan, öğrenmeden ve kaydetmeden tarih yazılamaz; tarih yazılmadığında ise geçmişin derinliklerinde kaybolmaya mahkum olunur.

Devamını oku: Tarihi Yapmak

  • Yazar Hakkında: Tarih bilinci, kimlik inşası ve kültürel bağımsızlık konularına odaklanarak, bireylerin ve toplumların pasif nihilizmden kurtulup kendi geleceklerini inşa etmeleri gerektiğini vurguluyorum. Tarihi yazma ve yapma iradesini ön plana çıkararak, geçmişin bilinçli bir şekilde ele alınmasının, özgürlük ve bağımsızlık için zorunlu olduğuna inanıyorum.

Bloguma hoş geldiniz

Ayrıntılar
Yazan: nurigur

Bilginin ve Medeniyetin İzinde

Bu blog, bir fikrin, bir inancın, bir medeniyet tasavvurunun sesi olmak için var. Burada sıradanlığın ötesinde, hakikatin izini süren, geçmişten ilham alarak geleceği inşa etmeye kararlı bir anlayış hakim.

Okumak, düşünmek ve üretmek… Bunlar bir toplumun yükselişinin anahtarıdır. Tarih, büyük medeniyetlerin ancak güçlü bir ilim, kültür ve bilinç temelinde yükseldiğini defalarca kanıtladı. Bugün, bu mirası yeniden inşa etmenin vakti. Sadece izleyici değil, aktör olmanın; sadece tüketici değil, üretici olmanın zamanıdır.

Bu platform, derinlemesine analizlerin, güçlü fikirlerin ve kararlılıkla savunulan bir medeniyet idealinin buluşma noktası olacak. Burada, geçmişin köklerinden güç alarak geleceğe yön veren düşünceler konuşulacak. Söz, artık bilginin ve hakikatin peşinde koşanlarındır.

Çünkü inanıyoruz ki: Zafer, inananlarındır!

Sayfa 8 / 8

Ana Menü

Giriş Formu

  • Tevhidin Gölgesinde Merkeze Dönüş

    Günlerin ardı sıra yığıldığı bir çağda yaşıyorum; takvim yaprakları değil de sanki yıldızlar düşüyor gökyüzünden, her biri bir hakikati söndürerek. Zaman dediğimiz şey, artık içinde yön barındırmayan dev bir döngüye dönüştü; merkezini kaybetmiş bir çark gibi dönüyor, fakat nereye döndüğünü bilen yok. Eskiden zamanın kutsallığı vardı; bir doğuşun, bir ölüşün, bir dirilişin ritmiyle yoğrulurdu insan. Şimdi ise saatler yalnızca üretim periyotlarını, tüketim kampanyalarını ve sinir krizi aralıklarını ölçen metalik bir tanrı gibi. Bense bu anlamsız ritmin ortasında hâlâ bir merkezin varlığını hissediyor, kaybolmuşun izini süren bir seyyah gibi geçmişin kozmik ahengini kulaklarımda duymaya çalışıyorum.

    Bir zamanlar gökyüzü yalnızca astronomik bir veri kümesi değildi; yıldızlar, göç eden ruhlar gibi semayı geçerken hikmetin harflerini yazardı. Kozmosun matematiği, zihnin değil, kalbin sezgisiyle okunurdu. Fakat sonra biri çıkıp dedi ki: “Dünya dönüyor.” O sözle birlikte yalnızca yeryüzü değil, düşünce de döndü. Artık gök değil, göz egemendi; sezgi değil, hesap belirleyiciydi. Evrenin merkezinde duran kutsal dünya fikri, o cümleyle birlikte yerle bir oldu. O an, insanlık kendi eksenini de kaybetti. Kopernik yalnızca astronomiyle değil, hakikatle ilgili bir kırılma başlatmıştı. Bu kırılma, zamanla merkezî olan her şeyi değersizleştiren bir seküler depreme dönüştü. Artık ne Tanrı göklerin tepesindeydi, ne insan kendini kainatın anlam halkası içinde hissediyordu.

    Devamını oku: Tevhidin Gölgesinde Merkeze Dönüş

  • Kadının İnsanlığın Temel Taşı Oluşu

    İnsanlık tarihi boyunca kadın, yalnızca biyolojik bir varlık olarak değil, aynı zamanda toplumsal ve kültürel düzenin temel taşı olarak varlık göstermiştir. Doğanın bir parçası gibi görülen kadın, aynı zamanda bilincin, üretimin ve medeniyetin ayrılmaz bir parçası olmuştur. Ancak, tarih boyunca kadının bu konumu her zaman hakkıyla teslim edilmemiş, çoğu zaman bastırılmış, sınırlandırılmış veya göz ardı edilmiştir. Hak ettiği saygıyı ve değeri bulamadığı dönemler, toplumların da gerilediği, insanlığın eksik kaldığı dönemler olmuştur.

    Kadının toplumdaki rolü tarihsel olarak farklı kültürlerde değişkenlik göstermiş, bazı medeniyetlerde kadın bir güç ve otorite figürü olarak görülürken, bazılarında yalnızca itaat eden bir varlık olarak değerlendirilmiştir. Fakat insanın değeri, cinsiyetle ölçülemez. Kadın ve erkek, insanlık çatısının iki eşit sütunu olarak varlık gösterir. Bu eşitlik, yalnızca biyolojik değil, aynı zamanda sosyal, kültürel ve hukuki bir eşitliktir. Bir toplumun gerçek anlamda kalkınması, kadın ve erkeğin bir arada, hak ve sorumluluk bakımından eşit koşullarda yaşaması ile mümkündür.

    Devamını oku: Kadının İnsanlığın Temel Taşı Oluşu

  • Kırılgan Demokrasi

    Dünyanın siyasi sahnesinde yankılanan en büyük trajediler, genellikle öncesinde sessiz bir fısıltıyla başlar. Almanya’da aşırı sağın yükselişi, sadece bir ülkenin değil, bir kıtanın, hatta belki de bir medeniyetin derinlerde yatan fay hatlarını harekete geçiren bir sarsıntıdır. Geçmişin gölgeleri, 1930’ların karanlık dehlizlerinden süzülerek bugünün Avrupa’sına ulaşmış, rüzgarın yönünü değiştirerek küresel demokratik düzenin kırılganlığını bir kez daha gözler önüne sermiştir. Ancak, bu dalganın Türkiye’ye ulaşmayacağını düşünmek, gemisini fırtınada rotasız bırakmış bir kaptanın saflığına benzer. Türkiye’nin tarihinde, kimlik ve ideoloji üzerinden şekillenen gerilimler, Avrupa’daki dönüşümlerin bir yansıması olmaktan çok, onunla iç içe geçmiş bir hikâyenin parçasıdır. Demokrasi, burada da bir avuç toprağa ekilen narin bir tohum gibi, bazen büyümeye yüz tutmuş, bazen sert rüzgârlarla savrulmuş, ama hiçbir zaman köklerini tamamen kaybetmemiştir.

    Ancak, demokrasinin yalnızca seçim sandığında belirlenen bir ritüelden ibaret olmadığı gerçeği, çoğu zaman göz ardı edilmiştir. Oysa özgürlük, sadece oy pusulasına işaretlenen bir tercih değil, bireyin günlük yaşamında hissettiği, soluduğu, varlığına içkin bir hakikat olmalıdır. Almanya’daki aşırı sağın yükselişinin temelinde, ekonomik belirsizliklerin, kimlik krizlerinin ve küreselleşmenin doğurduğu güvensizliğin yattığını söyleyen siyaset bilimciler, aslında tüm bu parametrelerin Türkiye’de de benzer şekilde var olduğunu göz ardı edemezler. Büyük şehirlerin caddelerinde yankılanan huzursuzluk, kırsal kesimlerde fısıldanan gelecek kaygısı ve medya üzerinden inşa edilen korku politikaları, demokrasinin ruhunu adeta bir paslı çivi gibi sabitlemekte, hareket alanını daraltmaktadır. Bugün Avrupa’da yükselen milliyetçi dalga, Türkiye’de de kendi yankısını bulmuş, sokaklarda, kahvehanelerde, sosyal medya platformlarında dillendirilen en temel söylemler haline gelmiştir. Sınırlar kapatılmalı, kültürel saflık korunmalı, geçmişin görkemi yeniden inşa edilmelidir. Ancak bu retorik, bir halkın geleceğini kurma idealinden çok, onu geçmişin hatalarına zincirleme arzusunu barındırmaktadır.

    Devamını oku: Kırılgan Demokrasi

Eski Gönderiler